دعا برای یک زندگی سالم ، چند نکته طلایی برای زندگی موفق

در تاریکیِ شب‌های بی‌پایان، امیدی نهفته است در آوای نیایش، در زمزمه‌ای خالصانه از دل مادری که فرزندش را بیمار می‌بیند. مادری که در میان دستان لرزان و اشک‌های خاموشش، مقنعه از سر برمی‌گیرد و به آسمان نگاه می‌کند، گویی تمام کائنات به فریادش گوش فرا می‌دهند. سجده‌اش خاکی است و دعایش آسمانی: “خدایا، او را به من بخشیدی، و اکنون دوباره او را به من بازگردان. ای توانا و نیرومند، رحمتی نو بر ما ارزانی دار.”

نیایش‌هایی که بر زبان جاری می‌شوند، از عمق جان برمی‌خیزند و به سوی آسمان‌ها پرواز می‌کنند. از شیخ شهید، حکایت‌هایی باقی مانده است؛ دعایی که چهل بار بر آب خوانده می‌شود، تا دردهای جانکاه را از بدن خسته‌ انسان بزداید. دستی که بر سینه‌ی بیمار نهاده می‌شود، با آوای سوره‌ی حمد در هم می‌آمیزد و روح بیمار را به آرامش و شفا دعوت می‌کند. از زبان پاک امامان معصوم (علیهم‌السلام)، رازهای شفاگری چون مرهمی برای قلب‌های دردمند جاری می‌گردند. هر جمله از دعای شریف، تکیه‌گاهی است بر روح خسته از رنج‌های بی‌پایان. دعا برای یک زندگی سالم

ای فرستنده‌ی شفا، ای آنکه بیماری‌ها را از میان می‌بری، در این لحظات ناتوانی، درود بر محمد و آل محمد (ص) بفرست و بر دردهای بی‌قرار ما شفا نازل کن. در چهره‌ی هر دعایی، انعکاس نور ایمان و امید، نویدبخش روزی است که بیماری به خاطره‌ای دور تبدیل شود. دعا برای یک زندگی سالم

در هر ذکر و دعا، گویی رازهایی نهفته است که تنها با ایمان به عمق جان نفوذ می‌کند و نوری بر راه بیماران می‌تابد. روایت‌هایی از امامان که می‌گویند: “اگر سوره‌های حمد و قل‌هوالله کسی را شفا ندهد، دیگر هیچ چیز او را شفا نخواهد داد.” این آیات الهی، همچون نجوای آرامی در گوش جان می‌پیچند و نوید سلامتی و آرامش را به دل‌های پر از نگرانی و اضطراب می‌بخشند. دعا برای یک زندگی سالم

ای آنکه دردها را آرام می‌کنی، اى معبود من، هر زمان به من نعمتی عطا کردی، سپاسگزاریم اندک بود، و هرگاه مرا به بلا آزمودی، صبرم کم بود. ولی تو همچنان مهربان ماندی، نعمت را از من نگرفتی و از بلایم نجاتم دادی. اکنون، در این لحظه‌های نیاز، از تو می‌طلبم که بر من و همه‌ی دردمندان، شفا و رحمت نازل فرمایی. آمین، یا رب‌العالمین. دعا برای یک زندگی سالم

در تاریکیِ شب‌های بی‌پایان، امیدی نهفته است در آوای نیایش، در زمزمه‌ای خالصانه از دل مادری که فرزندش را بیمار می‌بیند. مادری که در میان دستان لرزان و اشک‌های خاموشش، مقنعه از سر برمی‌گیرد و به آسمان نگاه می‌کند، گویی تمام کائنات به فریادش گوش فرا می‌دهند. سجده‌اش خاکی است و دعایش آسمانی: “خدایا، او را به من بخشیدی، و اکنون دوباره او را به من بازگردان. ای توانا و نیرومند، رحمتی نو بر ما ارزانی دار.”

نیایش‌هایی که بر زبان جاری می‌شوند، از عمق جان برمی‌خیزند و به سوی آسمان‌ها پرواز می‌کنند. دعای مادرانه، صدایی از جنس عشق و ایمان، که خالصانه به سوی پروردگارش روانه می‌شود. از شیخ شهید، حکایت‌هایی باقی مانده است؛ دعایی که چهل بار بر آب خوانده می‌شود، تا دردهای جانکاه را از بدن خسته‌ انسان بزداید. دستی که بر سینه‌ی بیمار نهاده می‌شود، با آوای سوره‌ی حمد در هم می‌آمیزد و روح بیمار را به آرامش و شفا دعوت می‌کند. دعا برای یک زندگی سالم

از زبان پاک امامان معصوم (علیهم‌السلام)، رازهای شفاگری چون مرهمی برای قلب‌های دردمند جاری می‌گردند. هر جمله از دعای شریف، تکیه‌گاهی است بر روح خسته از رنج‌های بی‌پایان. می‌گویند که بیمار را با صدقه مداوا کنید؛ چرا که دستی که به سوی نیازمندی دراز می‌شود، خود شفا می‌جوید. هرگاه که بیماری بر در خانه‌ات قدم نهاد، در برابرش زره‌ی ایمان و دعا را بپوش و با کلمات آسمانی از او استقبال کن.

ای فرستنده‌ی شفا، ای آنکه بیماری‌ها را از میان می‌بری، در این لحظات ناتوانی، درود بر محمد و آل محمد (ص) بفرست و بر دردهای بی‌قرار ما شفا نازل کن. در چهره‌ی هر دعایی، انعکاس نور ایمان و امید، نویدبخش روزی است که بیماری به خاطره‌ای دور تبدیل شود. به یاد آوریم که امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: “هرکس را سوره‌های حمد و قل هو اللّه احد شفا ندهد، هیچ چیز دیگری او را شفا نخواهد داد.”

هرگاه دل دردمندمان تپش گرفت، دست بر موضع بیماری بگذاریم و با اخلاص بخوانیم: “و نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ” که وعده‌ حق تعالی در این آیه‌ی مبارک، شفایی است برای همه‌ی اهل ایمان. دعا برای یک زندگی سالم

از حضرت رضا (علیه‌السلام) نقل شده که برای رفع همه امراض و دردها بخوانیم: “یا مُنْزِلَ الشِّفآءِ وَ مُذْهِبَ الدّآءِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْزِلْ عَلى وَجَعى الشِّفآءَ.” ای خداوند فروفرستنده‌ی شفا، ای آنکه دردها را برطرف می‌سازی، بر محمد و خاندان پاکش درود بفرست و شفای دردهای ما را نازل کن.

سیّد ابن طاووس در کتاب «مهج» از ابن عباس روایت کرده که مردی نزد امیر مؤمنان (علیه‌السلام) آمد و از بیماری‌های فراوانش شکایت کرد. امام به او دعایی آموخت که جبرئیل (علیه‌السلام) به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) آموخته بود، وقتی حسن و حسین (علیهماالسلام) بیمار بودند: دعا برای یک زندگی سالم

“اِلهى کُلَّما اَنْعَمْتَ عَلَىَّ نِعْمَةً قَلَّ لَکَ عِنْدَها شُکْرى، وَ کُلَّما ابْتَلَیْتَنى بِبَلِیَّةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَها صَبْرى، فَیامَنْ قَلَّ شُکْرى عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ یَحْرِمْنى، وَ یا مَنْ قَلَّ صَبْرى عِنْدَ بَلائِهِ فَلَمْ یَخْذُلْنى، وَ یا مَنْ رَآنِى عَلَى الْمَعاصى فَلَمْ یَفْضَحْنى، وَ یا مَنْ رَآنِى عَلَى الْخَطایا فَلَمْ یُعاقِبْنى عَلَیْها، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لى ذَنْبى وَ اشْفِنى مِنْ مَرَضى، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ.” دعا برای یک زندگی سالم

معبود من! هر بار که نعمت به من دادی، شکرگزاریم اندک بود، و هر بار که مرا به بلا آزمودی، صبرم کوتاه بود. اما تو با مهربانی‌ات، از من محروم نکردی و هرگز مرا وا ننهادی. اکنون، ای که مرا در خطاهایم دیدی و رسوایم نکردی، بر محمد و آل محمد درود بفرست، گناهانم را بیامرز و از بیماری شفا ده. به‌راستی که تو بر هر چیزی توانایی. دعا برای یک زندگی سالم

ابن عباس می‌گوید: پس از یک سال آن مرد را دیدم که با چهره‌ای شاد و سالم از من گذشت و گفت: “این دعا را بر هیچ دردی نخواندم، مگر آنکه شفا یافتم. حتی زمانی که در برابر ستمگری از او بیم داشتم، با خواندن این دعا، خداوند شرّ او را از من دور کرد.” دعا برای یک زندگی سالم

در تاریخ نیز آمده است که نجاشی پادشاه، کلاهی که از پدرانش به ارث رسیده بود را بر هر دردی می‌گذاشت و تسکین می‌یافت. درون آن کلاه، دعایی بود که چنین نوشته شده بود: دعا برای یک زندگی سالم

“بِسْمِ اللَّه الْمَلِکِ الْحَقِّ الْمُبینِ… لِلَّهِ نُورٌ وَحِکْمَةٌ وَ حَوْلٌ وَ قُوَّةٌ وَ قُدْرَةٌ وَ سُلْطانٌ وَ بُرْهانٌ… آدَمُ صَفِىُّ اللَّهِ، اِبْراهیمُ خَلیلُ اللَّهِ، موسى کَلیمُ اللَّهِ، محمّدٌ رَسُولُ اللَّهِ.”

نجاشی این دعا را در کلاهش می‌گذاشت و دردهایش فروکش می‌کرد. این دعا همچون آتشی مقدس بود که دردها را در خود می‌سوزاند و شفایی برای بیماری‌ها بود. به‌راستی که دعای دل از هر مرهمی قوی‌تر است. دعا برای یک زندگی سالم

در نهایت، این دعاها و ذکرها، گنجینه‌ای از ایمان و اعتماد به خداوند است؛ نوری که در ظلمت بیماری می‌درخشد و نویدبخش سلامتی و آرامش است.