نقاشی یک کودک ۳ ساله از ویروس کرونا در قرنطینه خانگی در شمال ایتالیا

نقاشی یک کودک ۳ ساله | نقاشی یک کودک ۳ ساله؛ در یکی از روزهای آرام اما تلخ قرنطینه‌ی بهار ۲۰۲۰، در خانه‌ای کوچک با پنجره‌هایی رو به کوه‌های سرد شمال ایتالیا، کودکی سه‌ساله با دستان کوچکش مداد شمعی‌ها را روی کاغذی سفید می‌کشد. سکوت خانه تنها با صدای خفیف تلویزیون و خش‌خش مداد روی کاغذ می‌شکند. بیرون، خیابان‌ها خلوت‌اند؛ هیچ صدای بازی یا دویدن بچه‌ها شنیده نمی‌شود. همه در خانه‌اند، پشت پنجره‌ها، منتظر پایان چیزی نامرئی، اما سهمگین: ویروس کرونا.

نقاشی یک کودک ۳ ساله

کودک، که موهای روشن و چتری‌اش روی پیشانی‌اش ریخته، از دنیای کوچک و ساده‌ی خود تلاش می‌کند تا چیزی بزرگ را درک کند. او ویروس را نه از طریق علم یا اخبار، بلکه با چشم‌های معصوم و تخیل کودکانه‌اش می‌بیند. در نقاشی‌اش، ویروس کرونا موجودی است گرد و بنفش، با پاهایی نازک و زیاد، شبیه خورشید اما با تیغ‌هایی ترسناک. ویروسی که لبخند ندارد، چشمان گردی دارد که به نظر می‌رسد هم می‌ترسانند، هم خودشان هم از چیزی ترسیده‌اند. نقاشی یک کودک ۳ ساله اتحاد گسترده مردم از حمایت فلسطین

کنار ویروس، خانه‌ای کوچک کشیده شده. خانه‌ای که با پنجره‌های بزرگ و سقفی قرمز، محکم در جای خود ایستاده. درون خانه، خانواده‌ای دیده می‌شود: پدر، مادر، و خودش — کودکی که دستی در هوا تکان می‌دهد. مادر ماسکی روی صورت دارد و پدر جلوی تلویزیون نشسته. او خودش را با لبخندی کشیده، در حالی که عروسک مورد علاقه‌اش را در بغل گرفته. بیرون از خانه، ویروس تلاش می‌کند وارد شود، اما در، محکم بسته شده است. بالای خانه، با حروف درشت و نامنظم، نوشته‌ای به زبان کودکانه‌ی ایتالیایی دیده می‌شود: “No entra!” — “نمی‌تونه بیاد تو!” نقاشی یک کودک ۳ ساله دختران بدل کار ایرانی

در گوشه‌ای دیگر از نقاشی، خورشید دیده می‌شود که با عینک و ماسک، از پشت ابرها به زمین نگاه می‌کند. گویی خودش هم نگران است، اما هنوز آن بالا می‌تابد. رنگ‌ها گرم‌اند: نارنجی، قرمز، زرد. با وجود حضور ویروس، کودک سعی کرده از رنگ‌های شاد استفاده کند؛ شاید به این امید که همه چیز دوباره خوب می‌شود. نقاشی یک کودک ۳ ساله

این نقاشی ساده، در عین حال، تلخ‌ترین و شیرین‌ترین واقعیت زمانه‌ای خاص را در خود دارد. جهان از نگاه یک کودک سه‌ساله، جهانی است که در آن حتی ترسناک‌ترین دشمن هم می‌تواند با درِ بسته‌ی خانه، دور بماند. جایی که خانواده، گرچه جدا از جهان، درون دایره‌ی امنیت و گرما کنار هم هستند. نقاشی یک کودک ۳ ساله

نقاشی این کودک نه فقط تصویر ذهنی او از کروناست، بلکه سندی است از حافظه‌ی جمعی انسان‌ها در روزهایی که زمین نفسش بند آمده بود، و امید، در دستان کوچکی با مداد شمعی‌ها شکل می‌گرفت. نقاشی یک کودک ۳ ساله